رباط ها و عضلات ، رحم ، مثانه و واژن را در محل خود درون لگن نگه مي دارند . اگر اين عضلات و رباط هاي حمايت کننده ضعيف يا در اثر کشيدگي شل شوند ، رحم جابجا مي شود و به داخل مجراي واژن افتادگي پيدا مي کند .
آسيب به بافتهاي نگهدارنده رحم در دوران بارداري و زايمان طبيعي در هنگام زايمان از يک طرف و کاهش هورمون استروژن و تکرار فشار به رحم از طرف ديگر مي تواند عضلات کف لگن را ضعيف کند و باعث افتادگي رحم شود .
در پرولاپس رحم ، رحم به سمت واژن حرکت مي کند و وارد واژن مي شود. مقدار حرکت و جابجايي ، گاهي خفيف و تا درون واژن است و گاهي هم رحم کاملاً از واژن خارج مي شود .
پرولاپس رحم ممکن است با پرولاپس مثانه يا سيستوسل ( که در آن مثانه به ديواره ضعيف جلوي واژن فشار مي آورد ) يا پرولاپس مقعد يا رکتوسل ( رکتوم به ديواره ضعيف پشتي واژن فشار وارد مي کند ) همراه باشد .
علائم افتادگي رحم يا پرولاپس رحم :
مشکل در رابطه جنسي
مشکل در تخليه روده
مشکل تخليه مثانه
علل پرولاپس رحم :
يائسگي
پيري
چاقي
تعداد مکرر زايمان
روش تشخيص پرولاپس رحم:
آزمايش لگن
عکسبرداري
در موارد شديد پرولاپس رحم ، گردن رحم زخم مي شود. با بيرون زدگي رحم ، به دليل تماس با لباس زير امکان عفونت رحمي افزايش مي يابد.
گاهي هم افتادگي ساير اندام ها اتفاق مي افتد ، مثل افتادگي مثانه و رکتوم و همين امر باعث بروز اشکال در
ادرار کردن و افزايش خطر عفونت مي شود .
ضعف بافت هاي هم بند اطراف رکتوم ، اشکال در دفع اجابت مزاج را به دنبال دارد . بي اختياري افزايش خطر عفونت يا آسيب به اعضاء لگن ، انسداد مجراي ادرار ، عفونت مثانه و ادرار به دليل عدم تخليه کامل مثانه از ديگر عوارض است .