1- درسنين باروري شايع ترين علت تغيير ناگهاني عادت ماهانه ، حاملگي و عوارض ناشي از آن است .
2- خونريزي هاي بدون تخمک گذاري معمولاً نامنظم و غير قابل پيش بيني است . مقدار و مدت خونريزي معمولاً متفاوت ولي زياد است .اين نوع خونريزي ها بيشتر در سنين بلوغ و قبل از يائسگي و بيشتر در افراد چاق رخ مي دهد .
3- بيماراني که خونريزي هاي منظم ولي شديد و طولاني دارند و يا در فواصل عادت ماهانه دچار خونريزي مي شوند ، احتمالاً دچار ضايعات عضوي دستگاه تناسلي هستند .
4- افرادي که در زمان بلوغ خونريزي شديد دارند يا در اثر ضربه يا جراحي دچار خونريزي غيرطبيعي مي شوند ، احتمال وجود بيماري خوني دارند . بررسي عوامل انعقادي براي دختران جواني که دچار خونريزي شديد قاعدگي هستند و همين طور افراد بالغي که خونريزي شديد و طولاني دارند ضروري است .
5- اگر شرح حال بيمار عدم تخمک گذاري را نشان مي دهد و در معاينه باليني نيز ضايعه عضوي مشاهده نمي شود ، مي توان بدون بررسي بيشتر ، درمان هورموني را شروع کرد . هرچند درخواست آزمايش حاملگي و انجام CBC هميشه با ارزش است .
6- براي تشخيص تخمک گذاري تعيين پروژسترون سرم با ارزش است . در زناني که خونريزي بدون تخمک گذاري دارند ، تعيين TSH به تشخيص بيماري تيروئيد کمک مي کند . انجام تست هاي کبدي و کليوي فقط موقعي انجام مي شود که شواهدي دال بر اختلال عملکرد اين اعضاء وجود داشته باشد .
7- در تمامي مواردي که شواهد اثر طولاني استروژن بدون پروژسترون بر آندومتر وجود دارد ، نمونه برداري از آندومتر لازم است . مواردي که سونوگرافي ضخامت آندومتر را کمتر از 5 ميلي مترگزارش کرده است ، معمولاً احتياج به بيوپسي نيست ، ولي اگر ضخامت آندومتر بيشتر از 12 ميلي متر باشد ، بيوپسي آندومتر ضروري است .
8- در بيماراني که سيکل هاي منظم ولي با خونريزي شديد دارند و يا خونريزي در فواصل سيکل قاعدگي وجود دارد و يا ابعاد رحم بزرگ است و همچنين در موارد شکست درمان طبي سونوگرافي يا سونوهيستروگرافي بايد انجام شود .
9- ترکيبي از سونوهيستروگرافي و بيوپسي آندومتر در تشخيص ضايعات رحم با ارزش است .
10- در بيماراني که دچار اليگومنوره هستند ، پروژسترون درمان مناسبي است و در صورت تمايل بيمار به جلوگيري از حاملگي ، قرص جلوگيري از حاملگي ارجح است .
11- زناني که خونريزي شديد ، طولاني و بدون تخمک گذاري دارند ، بهتر است با قرص جلوگيري از حاملگي دو قرص روزانه به مدت 7-5 روز و سپس با روزي يک قرص درمان شوند . قبل از شروع درمان انجام سونوگرافي و تعيين ضخامت آندومتر با ارزش است .
12- در مواردي که ضخامت آندومتر در سونوگرافي کمتر از 5 ميلي متر است ، يا بيوپسي آندومتر نسج مختصري نشان داده است و همچنين در بيماراني که مدت طولاني پروژسترون مصرف مي کنند ، شروع درمان با استروژن ارجح است .
13- در خونريزي هاي حاد و شديد گاهي کورتاژ در کنترل خونريزي با ارزش است و انجام هيسترسکوپي در زمان کورتاژ کمک بيشتري خواهد کرد .
14- هيپرپلازي بدون آتي پي در حقيقت شکل تشديد شده پروليفراسيون است و با پروژسترون و قرص جلوگيري از بارداري به خوبي درمان مي شود .
15- هيپر پلازي با آتي پي يک ضايعه پيش سرطاني است و بهتر است با هيسترکتومي درمان شود ، مگر در مواردي که حفظ باروري مطرح است .
16- با توجه به شيوع ليوميوما ، موقعي بايد آن را به عنوان عامل خونريزي محسوب کرد که ساير علل خونريزي رد شده باشد . ليوميوما در مواردي که داخل حفره رحم باشد يا حفره آندومتر را جابه جا کرده باشد ، سبب خونريزي غير طبيعي مي شود .
17- داروهاي ضد التهابي غير استروئيدي ، قرص جلوگيري از حاملگي که محتوي استروژن و پروژسترون باشد ، و IUD پروژستروني در موارد خونريزي هاي همراه با تخمک گذاري مثل آدنوميوزيس و ليوميوماي رحم موثر است .
18- در خونريزي هاي شديد که به درمان طبي جواب نداده اند ، تخريب آندومتر مي تواند درمان مناسبي باشد و مانع هيسترکتومي شود .
19- در نهايت ، عدم پاسخ به درمان هاي انجام شده ، انجام هيسترکتومي را مطرح مي کند .